به
نام ستاره ی شب تاریکم…یک شب خوب تو اسمون…یک ستاره چشمک زنون…خندیدو گفت
کنارتم تا اخرش تاپای جون…ستاره ی قشنگی بود.اروم و نازو مهربون…ستاره شد
عشق منو منم شدم عاشق اون…اما زیادطول نکشید عشق منو ستاره جون…ماهه
اومدستاره رو دزدیدو برد نامهربون… ستاره رفت با رفتنش منم شدم بی هم
زبون… حالا شبا به یاد اون چشم میدوزم به اسمون

هر وقت خواستی تو آسمون یه ستاره واسه خودت انتخاب کنی همیشه
اون کم رنگه رو انتخاب کن. چون همه به پر رنگه نگاه می کنن اونم به همه
نگاه می کنه

من منتظرت شدم ولی در نزدی بر زخم دلم گل معطر نزدی گفتی که اگر شود می آیم اما مرد این دل و آخرش به او سر نزدی

خیلی ها نفرین میکنن … تلافی میکنن… اما نه … نفرین من …
الهی اونی که دوستش داری تنهات نذاره … تلافی من …. میرم تا به اون برسی …
سره راهت نباشم … را): ستی … قد من دوست داره

چو کس با زبان دلم آشنا نیست چه بهتر که از شکوه خاموش باشم چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر که از یاد یاران فراموش باشم

کسی چه می داند شاید، این قدر همدیگر را دوست نمی داشتیم اگر
از دور به تماشای روح هم نمی نشستیم . کسی چه می داند اگر آسمان ما را جدا
نمی کرد شاید، این قدر به هم نزدیک نبودیم